30 maart 2020

Hoe eet je een schoen?

Ik sluit het jaar tevreden af. Veel leuke klanten en bijzondere ontmoetingen. Een mooie nieuwe locatie op Maliebaan 51, en een super beoordeling op Springest: een 9,3 over honderd reviews (waarvoor mijn hartelijke dank).

Maar… sporten is er (weer) niet van gekomen en mijn boek over spreekangst laat nog op zich wachten. Dus de hoogste tijd voor een stoomcursus "Zo maak je goede voornemens wél waar". Ook voor mij dus!

Hoe je SMART op je doel afgaat weet inmiddels iedereen: meetbare doelen formuleren. Als je vaardigheden wilt oefenen is dat ook een handig tooltje. Maar ik kan mezelf er niet toe zetten om die doelen op te schrijven, en ik huiver er ook voor om dat aan deelnemers te vragen.

Ik leerde van collega-trainers van de Dreamfactory, een trainingsbureau in acquisitie, een prima alternatief: LES & Actie.

Sindsdien vraag ik alle deelnemers om mij na iedere trainingsdag een LES & Actie op te sturen.

L is je leermoment

E is je eyeopener

S is de stof tot nadenken

Deze eerste bullets zijn vooral gericht op zelfreflectie en ontdekkingen op overtuigings- of identiteitsniveau.

Actie is dat wat je vanaf morgen in praktijk gaat brengen: concrete doelen die je gaat oefenen.

Deze mix doet veel meer recht aan de aard van een training en wat die je kan opleveren. Het houdt er rekening mee dat je op verschillende niveaus geraakt kunt worden.
Soms houdt iets je nog een tijdje bezig. Dan is het nog te vroeg voor actie. Heb je bijvoorbeeld net ontdekt wat jouw Kleine professor je influistert? Dan mag dat best even sudderen. Vraag je je nog af hoe jij invloed kunt uitoefenen op jouw Verschrikkelijke? Idem dito.

Onlangs vroeg een collega me: 'Stel je moet een schoen opeten. Hoe zou je dat dan doen?' Zeker voor vegetariërs is dat natuurlijk helemaal geen leuk klusje. Het eerste waaraan ik dacht was: 'De binnenzool lijkt me enorm goor, dus ik begin met de veters.'

Ik vroeg het aan anderen. De antwoorden waren frappant. De een zou met de zool beginnen, dan was het ergste maar achter de rug. De ander juist met de neus, want dat was het beschadigdste stukje. De derde zou direct een vork en mes pakken want áls zoiets dan moet, dan wel in stijl. Over één ding waren we het eens; we zouden allemaal heel kleine stukjes afhappen en oppeuzelen.

Dat maakt van het opeten van een schoen natuurlijk nog steeds geen feest. Maar als er iets naars gedaan moet worden, zoals het uitvoeren van je goede voornemens, helpt het om kleine stapjes te zetten. Dus niet abrupt stoppen met roken, maar de eerste sigaret van de dag zo lang mogelijk uitstellen. Niet iedereen overladen met loftuitingen, maar eerst een één persoon een complimentje geven. Leg je doel niet te ver weg, dan kom je sneller in beweging.

Prachtige film over hoe een bergbeklimmer terugkomt in de bewoonde wereld door kleine uitdagende en haalbare doelen te stellen. Een aanrader: Touching the void.